MUTLULUK ÜSTÜNE FELSEFİ BİR YOLCULUK

Güzel bir yaz gününden herkese merhaba arkadaşlar. Frederic Lenoir'in kaleminden ''Mutluluk Üstüne Felsefi Bir Yolculuk'' kitabının yorumlarını paylaşacağım bugün sizlerle.

İnsanlığın ortak bir arayışıdır mutluluk. Varoluşun bütünlük ve süreklilik gösteren bir hoşnutluk halidir, kendilik bilincine bağlı olan insani bir duygudur. Yüzyıllardır insanlığın cevabını merak ettiği bir kavramdır. İşte bu kitap, Batılı filozoflar ile Doğu bilgelerinin mutluluk üzerine görüşlerini içeren bilgilendirici, zihin açıcı bir yolculuk sunar okurlara.

Mutluluk sonuçta değil, süreçtedir. Bir hedef ve amaç uğruna katedilen yol, bize mutluluğu getirir. Bu yolda seçimlerimiz önemlidir. Beden ve ruh sağlığı, mutluluğu elde etmede en temel amaçtır. Ancak sağlıklı bir beden ve zihinle hayatımızda seçimler yapabilir, bakış açıları geliştirebiliriz.

İnsan var olduğu müddetçe kendini tanımayı bilmelidir. Gücünün ve zayıflıklarının farkında olup, bu zayıflıklarını düzeltme yoluna gitmelidir. Bu yolda mutluluğu istemeli ve onu var etmelidir.

Arthur Schopenhauer'e göre ''Mutluluğumuz olduğumuz şeye bağlıdır.'' Schopenhauer olduğumuz şey, sahip olduklarımız ve temsil ettiklerimiz arasında ayrım yapar. Mutluluğun hissetmemizde olduğunu vurgular. Böylelikle kişiyi içsel dünyasına yolculuk yapmaya davet eder. Ona göre böyle bir yolculuk, kişinin kendini gerçekleştirmesinde esastır.

Seneca, mutluluğun kendimizi başkalarıyla kıyaslamamaktan geçtiğini vurgular. Çünkü daha mutlu biri, daha iyi koşullardaki biri insanın içini kemirdikçe mutlu olması mümkün değildir. Kişinin tek kıstası kendisi olmalıdır.

Beynimizi değiştirmek, hayatımızı da değiştirir. Bunun için bakış açımızı, dünyayı algılayış biçimimizi değiştirmeliyiz. Yapılan araştırmalar, iyimser insanların kötümser insanlara göre daha başarılı olduğunu ortaya koymuştur. İyimser olmak, pozitif bir bakış açısına sahip olmak bizim elimizdeyse, neden böyle bir seçimi yapmayalım ki?

Sevmek, sevilmek, başkalarına yardım etmek de mutluluğun temelini oluşturur. Sevgi, tüm yaraları iyileştirici bir güce sahiptir. Bu yolla müthiş bir erdem çemberine girilir. Başkalarına yardım ettikçe mutlu olunur, mutlu olundukça başkalarına yardım etme isteği artar. Yardım kuruluşlarında görev alanlar aynı zamanda kendilerine manevi anlamda yardım edenlerdir.

Ulaşılamayacak yüksek hedefler koymak, kişiyi mutsuzluğa sürükler. Mutlu olabilmek için hedefleri basamaklandırıp onlara aşama aşama ulaşmak gerekir. Kişi, başarısızlığı kabul etmeyi de bilmelidir.

Epiktetos'a göre bizi mutsuzluğa iten olaylar değil, olaylar hakkındaki düşüncelerimiz, geliştirdiğimiz kanaatlerdir. Stoacı bir yaklaşımla, kişinin kendine dönmesini savunarak içsel özgürleşme ve uyanışı savunur. Anda, akışta kalmayı vurgulayarak geçmişe yönelik kaygılardan, geleceğe yönelik umutsuzluktan arınmayı söyler. Toplumcu bir yaklaşımdan ziyade bireyci bir yaklaşımla kişinin kendi gelişiminin önemini savunur.

Montaigne ve Zhuangzi'nin mutluluk ile ilgili görüşleri benzerlik göstermektedir. İki düşünür de hayatı doya doya yaşamanın mutluluğun temel şartı olduğunu savunur. Espri yapmak, kahkaha atmak hayatı yaşanılır kılar. Kişinin kendisine zevk veren, sevinç veren şeyleri düşünmelerinin mutluluğu getirdiğini söylerler. Kendini tanırken, kendisi için en iyi olanı seçerken başkalarına haksızlık etmemeyi de bilmek gerekir. Varoluşun kısalığını, tecrübelerin kalitesi ve yoğunluğuyla harmanlamak gerekir.

Spinoza'ya göre mutluluk, içsel kölelikten kurtulmaya bağlıdır. Ruh ve beden bir bütündür. Ölümden sonra ne olacağının bir önemi yoktur.

Doğu ve Batı bilgelerinin mutluluk tanımına yer verilen kitapta, mutlu olmanın yaşanan hayatı sevmekten geçtiği vurgulanır. Kitap, felsefi bir anlatımla akıcı şekilde anlatılmıştır. Etkilenerek, bilgilenerek, felsefi düşünürlerin yaşadıkları dönem içerisinde paylaştıkları görüşlerini içselleştirerek, birbirleriyle karşılaştırarak okudum. Verimli, faydalı, keyifli bir okuma oldu. Sizlere de mutlaka tavsiye ederim.

Bol kitaplı günler, sevgiyle...