FELATUN BEY İLE RAKIM EFENDİ

Güzel bir bahar sabahından herkese merhaba arkadaşlar. Ahmet Mithat Efendi tarafından kaleme alınan ''Felatun Bey ile Rakım Efendi'' kitabının yorumlarını paylaşacağım bugün sizlerle.

Ahmet Mithat Efendi, Tanzimat döneminin önde gelen yazar ve gazetecilerindendir. Türk edebiyatının ilk popüler yazarlarından biridir. Eserlerinde okuyucuyla daima diyalog halindedir. Batı ve Doğu kültürlerini özümsemiş biri olarak bunu eserlerine de yansıtmaktadır.

Felatun Bey şık giyinen, gezip tozmayı seven, Alafranga tarzı yaşamı benimseyen, devlet memuru olmasına rağmen varlıklı bir aileye mensup olduğu için işine çok sık gidip gelmeyen, rahat bir yaşam süren bir karakterdir. Rakım Efendi ise kendisini ailesine adayan, babasını kaybettikten sonra annesiyle beraber hayata tutunmaya çalışan, annesinin vefatından sonra dadısıyla beraber bir yaşam süren, çalışkan, mücadeleci, kendini yetiştirmiş, mütevazi, edebiyata düşkün, geçimini çeviri yaparak ve özel ders vererek sağlayan, hem Doğu hem Batı kültürünü özümsemiş bir karakterdir.

Kitap on bir bölümden oluşmakla beraber, kitabın ilk iki bölümünde Felatun Bey ile Rakım Efendi'nin yetiştirilme tarzları ile onların hayata bakış açıları anlatılmaktadır. Kitabın ilerleyen sayfalarında bu iki karakter zaman zaman karşılaşmaktadır ve zıt yaşam tarzlarına rağmen arkadaşlıkları devam etmektedir. Kitabın sonunda Rakım Efendi dilediği hayatı elde ederken, Felatun Bey yaptığı hataların sonucuna katlanmak zorunda kalır.

Ahmet Mithat Efendi'nin kitabı anlatım tarzı okuruyla karşılıklı muhabbet halinde olmasıdır. En belirgin özelliği ise mizahi bir dil kullanması ve olayları karikatürize ederek anlatmasıdır. Batı'yı tamamen yermeyip, güzel sanatlar, müzik anlamında yücelterek; Doğu'yu ise kendinden ödün vermeyerek, benimseyerek anlatmasıdır.

Kitapta en çok dikkatimi çeken kısım, kadınların eğitimine oldukça önem verilmesidir. Edebiyat, dil, müzik ön plana çıkan temalardır. Yazar dönemin tüm yaşayış detaylarını, insan ilişkilerini, eğitim sistemini, sosyal tabakalarını, eğlence hayatını nükteli, akıcı, samimi ve dinlendiren tarzda anlatmaktadır. Realizmin mizahla harmanlandığı eserde, dönemin İstanbul'u okurun gözünde canlanmaktadır. Rakım Efendi ile Felatun Bey'in çakıştıkları konular ile batılılaşma eleştirilmektedir. Okurken çok eğlendiğim bu eseri mutlaka okumanızı tavsiye ederim arkadaşlar.

Kitapta altını çizdiğim satırları sizlerle paylaşmak isterim:

''...Gerçi gönlüm pek hassastır.''

''Şiir insanı yakmadıktan sonra ne işe yarar?''

''Gözümün ışığının bu kadar aydın olması, ancak senin aydınlık yüzünün pırıltısından akseden bir aydınlıktır.''

''İnsanoğlunun yaratılışının gereğidir; insan kendi mutluluğundan yalnız kendinin haberdar olmasıyla kanaat etmez, herkesi de haberdar etmek ister.''

''Fikriniz hangi yolu seçiyorsa onu onaylamakta hürdür.''

''Mutluluğundan, insanlığın daha büyüktür, daha çoktur! Özellikle mutluluk insan içindir, esaslı olan içindir.''

''Özgürlüğün dünyalara değeceğini kabul ederim.''

Bol kitaplı günler, sevgiyle...